Bundan 20 yıl önce çoğu izleyeninin sinema salonlarından hoşnut ayrılmasını sağlayan “Kurtuluş Günü”nün yeni sürümü sinemalarda. Birkaç değişiklik haricinde neredeyse ilk filmin aynı oyuncu kadrosuyla çekilen filmin kaptanı yine Roland Emmerich.
20 yıl önceki büyük uzaylı saldırısından kurtulan dünya halkı bu kez daha tehlikeli bir saldırıyla karşı karşıya kalır. Geçmişin öcünü almak isteyen kötücül uzaylılar dünyaya saldırmak için harekete geçer. 20 yıllık bu süreçte, uzaylıların teknolojisinden birkaç yenilik öğrenen insanoğlu, teknolojisini iyileştirerek onlara karşı daha iyi bir savunma sistemi geliştirmiştir. Bir avuç kahraman dünyayı yeniden uzaylı istilasına karşı korumak adına ellerinden geleni yapacaktır. Roland Emmerich’in yönettiği ve Liam Hemsworth, Jeff Goldblum, Bill Pullman ile Judd Hirsch’in oynadığı “Kurtuluş Günü: Yeni Tehdit” box Office listelerini zorlayacak bir yapım.
“Evrenin Askerleri”, “Godzilla”, “Kurtuluş Günü”, “M.Ö. 10.000”, “Yıldız Geçidi”, “Vatansever”, “2012” gibi blockbuster filmlerin yapımcı yönetmeni Roland Emmerich Hollywood’un en çok kazanan insanlarından biri. Üstelik elinin dokunduğu neredeyse tüm filmler hep karlı… Sinemayı eğlence olarak gören seyircinin ne istediğini çok iyi bilerek onlara keyifli zaman geçirtmeyi her daim vaat ediyor. İlk filmin devamı olan “Kurtuluş Günü: Yeni Tehdit” de bu tanımlamalara cuk oturan bir yapım. İki saatlik süresi boyunca bir dakika bile boşluğa, sıkıcılığa, fazlalığa düşmüyor. Filmin ritmi en büyük avantajı kesinlikle. Bunun yanı sıra Jeff Goldblum ve Bill Pullman gibi, ilk filmden, seyircinin tanıdığı karakterlere yer vermesiyle hem de Liam Hemsworth ve Maika Monroe gibi, genç kitlenin sevdiği oyunculara yer vererek dinamizmi sağlıyor Emmerich. Fanları filmde Will Smith’i aramış olabilir. Aramasın gözler o şimdi asker demek isterdik ama stüdyo ünlü aktörün fiyatını yüksek bulduğu için filme dahil edememiş. O yüzden de filmin başlarındaki bir resimle Smith’in rolünü geçiştirmek zorunda kalmışlar. Filmdeki en büyük oyuncu sürprizi ise Charlotte Gainsbourg’un varlığı.
Geneline baktığımızda ise ilk filmin yenilenmiş ve fakat neredeyse birebir kopyası var elimizde. İlk bakışta bu dezavantaj gibi görülebilir. Ancak ilk filmin üstünden 20 yıl geçti. O günlerde bu filmi izleyenlerin çoğu artık en az 35 yaşında. Yeni nesil ise, emin olun ki, ilk filmi izlememiştir bile. Hollywood’un önem verdiği kurallardan biri, bu tarz uzun aralıklı devam filmlerinde, hem eski seyirciyi filme gelmeye zorlamak, hem de yeni seyirciyi potansiyel müşteri olarak kendi saflarına katabilmektir. İşte bu film, bu formülü başarıyla uygulamakta.
Bunca karakter bolluğuna rağmen, karakterler arasındaki köprülerin sağlam atılmış olması hikayeye önem veren seyirci için iç açıcı. Görsel efekt olarak da hiç sırıtmayan heyecan dozu yüksek sahneler filmin artılarından. Filme gelebilecek en büyük eleştiri, ilk filmin üzerine bir şey koyamamış olması, olabilir. Ama dediğim gibi, Hollywood dünden kalmış yemeği yeniden ısıtıp seyirciye yedirmeyi sever. Üstelik her lokmadan ayrı keyif alırsınız. İyi seyirler…
